Bir Insan Babasindan neden nefret eder? Onu Konsere yollamadigi icinmi, Arkadaslarinin önünde onu rencide ettigi icinmi, ona siddet uyguladigi icinmi? Neden nefret eder? O senin Baban aslinda en büyük Idolun olmali, hep dogruyu savunmali bir evin diregi olmali. Baba aglamaz, aglasada göstermez. Baba calisir, bir gün emekli olur o zamanda bahceyle ugrasir, kahveye gider Okey oynar. Babaya hep saygi duyulur, Anneye söylenir "Babama sorsana" diye. Baba ocagi en güzel yer olur, gelinler aglar gelin olurken. Erkekler hep gurur duyar Babayla onun gibi olmak ister. Torun dedeyi cok sever.
Bizde böyle degil, ben Babamdan nefret ediyorum diyebilirim. Acik acik bunu yüzünede söylerim. Bunun icin bana kizabilirsin, beni anlamayabilirsin. Belkide anlarsin bilmiyorum ama umarim anlamazsin, senin hayatin böyle olmasin. Senin Babanla ilskin böyle olmasin, anlayama sen beni. Anlarsan sende yasamissin demektir.
Benim Babam bana hic vurmadi, hic biseyime karismadi gec geldin sunu söyle yaptin hic bisey demedi. Benim Babam benim hayatimla ilgilenmedi, belki bazen bu benim isime bile geldi ama biliyormusun ben yinede onu üzücek bisey yapmadim. Annem vardi cunku, biliyorum hersey onun sucuna atilacakti. Biliyorum herseyin sorumlusu o olucakti yaparsam. Hukuk bölümünü kazandim ben, Babamin umrunda olmadi arkamdan "bitirebilicekmi" bakalim dedi. Yani ben Babamin hic bi sekilde gözüne giremedim anlican. Sadece ben degil hic bir cocugu giremedi. Kimmi girdi? Yegenleri, Arkadasinin cocuklari, komsumuz, sinif arkadaslarim. Hepsinin yaptigi ne kadar iyi Adi'nin yaptigi ne kadar berbat oldu hep. Biliyormusun o cocuklar benden/bizden iyi olmadi hic bir zaman, ama gel gelelim Babam hep iyi dedi, daha iyi dedi.
Benim Babam Annemi aldati bi kere iki kere uc kere. Bunlar benim bildiklerim, biz hic tatil yapmadik ailecek hic sofrada oturmadik hic gezmedik, Aile dostumuzda olmadi bizim hic. Annem kac kere bosanmaya kalkti ama hep mani olduk Kardesimle yada Babam tevbe etti, beni af edin diye yalvardi. Sanma bunu yapti diye, yapicaklarindan vazgecti yine devam etti o. Bizi aldati, kandirdi, hakkimizi yedi ama bilmiyordu iste bizim nefretimizi kazandigini. Piskolojik sorunlari var simdi ama hic acimak gelmiyor icimden. Inanmiyorum bile, üzülmüyorum. Her sabah terapiye gidiyor, saat Sabah 8 öglen 4'de dönüyor. Iste biliyormusun en sinir edende bu, ben Okula gitmiyorum daha dogrusu gidemiyorum. Kücük kardesim var benim ona bakiyorum, Annemde diyer hasta Kardesimin yaninda olmasi gerekiyor. Baba napiyor? Keyfine göre takilyor napsin…
Gecen Seramikten biseyler yapmis getirmis, inan onlari kirmak istiyorum cöpe atmak istiyorum. Babami mutlu eden ne varsa yok etmek istiyorum, cunku onu mutlu eden biz degiliz Ailesi degil. Mutsuz edende biz degiliz, bizim onun hayatinda hic yerimiz yok!!
Onun yalanlarindan biktim, söz verip tutmayisindan. Eften püften muhabbet edip bizi deli etmesinden biktim, bizi begenmeyisinden biktim, her seferinde kalbimizi kirisindan, Kanser kardesime bile haksizlik yapisindan biktim, Zevk ugruna Ailesini harcamasindan biktim, hayatima engel olmasindan biktim, sesinden kiyafetlerinden herseyinden biktim. Hakkimizi yemesinden biktim…
Annem var bide benim, belkide Dünyanin en iyi Annesi en güclü kadini! Benim Annem öyle güclüki, hem Anne oluyor hem Baba. Beni okutuyor, Kardeslerime bakiyor, ise gidiyor hepsini o yapiyor. Herseyimiz var bizim cok sükür, Borcumuz bile yok ama iste güvenemedigimiz bi Baba var. Bizimle oynayan bir Baba. Hayatimizla oynayan, butün güven kontenjanlarini bitiren bir Baba. Kimseye güvenmemki ben. Babada demem aslinda Sperm veren o, büyüten Annem.
Bunlari yazarkende hakkinimi yiyorum diye düsünüyorum bak yine ama gözünü bile kirpmadan Ailesini harcayan Adam bu ne hakki yemis olabilirimki?
Ne demisler "Ana gibi yar, Baba gibi hiyar olmazmis." !!
Samstag, 17. Mai 2014
Donnerstag, 15. Mai 2014
Ben bu saate Arkadasimin gazina gelip bu Bloggu actim, neyin nasil oldugunu bilmiyorum bile. Tamam kitap okuyorum ama düzenli olarak takip ettigim bir Blogger bile yok. Yazmayida bilmiyorum ben, hani böyle düzenli yazdigim bi yer yok :)
Herneyse anlaticak bi Hikayem olmasi gerekiyor sanirim. Kendimimi tanitsam onuda bilemedim, ki inan öyle ilginc biri degilim, öyle cok Arkadasimda yok Sosyal cevre vs. hepsi sifir bende.
Simdi diyceksin banane bunlardan, ama bunlari bilmen önemli sanirim ona göre takip eder veya etmezsin. Kusura bakma buda biraz atara atar gidere gider oldu ama umarim idare edersin.
Benim Kardesim kanser biliyormusun, iki kere ilik nakli oldu. Ilkinde benim kök hücrelerim verildi, ama Vucudu kabul etmeyip atti. Bir Sali günüydü beni cagirdi sende gel Doktor bugün söylücek neyin ne oldugunu dedi, iki Arkadas kapip gitim yanina. Camdan görüyorum o odada yatiyor öyle yataginda. Atesi var zaten bir haftadir cekiyordu o nerden geldigi belli olmayan Atesi. Neyse, konustuk 'git, tahliler bugün gelmicekmis' dedi. Ben naptim biliyormusun Arkadaslarimi alip biraz carsida gezdim sonra karnimi dogurdum. Kardesim iki mesaj atti eve gittinmi abla diye (iki yas var aramizda, saygidan abla diyor) geldim eve, evdekiler öyle bos bos bakiyor yüzüme Annem biseyler ye felan diyor. Sonra pat diye 'senin iligi vucut atmis Adi' dedi Annem. Dünyam basima yikldi, agladim odama ciktim yattim nolcak simdi diye düsünüyorum. Geldi 'baska biri bulunmus, seninkinden biraz daha uygunmus ama oda tam olmuyormus blablabla' dedi Annem. Artik atesin nerden geldigini biliyoruz, hain Ates benim iligimi atti.
O gün sadece agladim, fazla bir tepki vermedim aslinda bakarsan diyer günlerde vermedim. Bence icimde yasiyorum, patlak vericek ama hersey gecince.Simdi vaktim yok ama cok üzüldüm! Onu bile basaramadim dedim kendime, hücrelerim bile bi ise yaramiyormu benim? Ne kadar dua etmistim en hayirlisi olsun diye ne ümitlerle vermistin o kani, ne heycanla sIkmistim o igneleri hücrelerim ikiye katlansin diye. Sanirim bu 'kader' dediyimiz sey iste bazen olmuyor, ne yaparsan yap olmuyor. Demekki bu hayirlisi deyip önüne bakiyorsun, biz naptik bizde öyle yaptik tabi napalim baska.
Arkadasim dedi iste ac bir blogg yaz sana iyi gelir diye. Böyle bos bos yaziyorum ordan oraya atliyorum kusura bakma sende, yeniyim alisicam yavas yavas. E bakalim demi iyi gelicekmi? Yalniz kimse takip etmezse fena cakilirim he, gercek hayatan farkim olmaz normaldede kimse ilgilenmiyor benimle. Bi ara ev arkadasligi yaptigim kizlar bile iki mesaj atti, kapati olayi. Amaaaaan dedim benim kimseye ihtiyacim yok, ben iyiyim ama biliyormusun gece uzun oluyor. Gece Insan herseyi takiyor bence hele uyku tutmuyorsa. Bosuna ask acisini gece yasamiyor millet, hakket o uyduruktan ask acisini bile devlet meselesi yapan Insanimiz var demi ne bos.
Sanirim bugünlük bu kadar yeter, iki üc Blogg takip edigimde nasil yazildigina bakiyim su seyin.
Mucksii
Herneyse anlaticak bi Hikayem olmasi gerekiyor sanirim. Kendimimi tanitsam onuda bilemedim, ki inan öyle ilginc biri degilim, öyle cok Arkadasimda yok Sosyal cevre vs. hepsi sifir bende.
Simdi diyceksin banane bunlardan, ama bunlari bilmen önemli sanirim ona göre takip eder veya etmezsin. Kusura bakma buda biraz atara atar gidere gider oldu ama umarim idare edersin.
Benim Kardesim kanser biliyormusun, iki kere ilik nakli oldu. Ilkinde benim kök hücrelerim verildi, ama Vucudu kabul etmeyip atti. Bir Sali günüydü beni cagirdi sende gel Doktor bugün söylücek neyin ne oldugunu dedi, iki Arkadas kapip gitim yanina. Camdan görüyorum o odada yatiyor öyle yataginda. Atesi var zaten bir haftadir cekiyordu o nerden geldigi belli olmayan Atesi. Neyse, konustuk 'git, tahliler bugün gelmicekmis' dedi. Ben naptim biliyormusun Arkadaslarimi alip biraz carsida gezdim sonra karnimi dogurdum. Kardesim iki mesaj atti eve gittinmi abla diye (iki yas var aramizda, saygidan abla diyor) geldim eve, evdekiler öyle bos bos bakiyor yüzüme Annem biseyler ye felan diyor. Sonra pat diye 'senin iligi vucut atmis Adi' dedi Annem. Dünyam basima yikldi, agladim odama ciktim yattim nolcak simdi diye düsünüyorum. Geldi 'baska biri bulunmus, seninkinden biraz daha uygunmus ama oda tam olmuyormus blablabla' dedi Annem. Artik atesin nerden geldigini biliyoruz, hain Ates benim iligimi atti.
O gün sadece agladim, fazla bir tepki vermedim aslinda bakarsan diyer günlerde vermedim. Bence icimde yasiyorum, patlak vericek ama hersey gecince.Simdi vaktim yok ama cok üzüldüm! Onu bile basaramadim dedim kendime, hücrelerim bile bi ise yaramiyormu benim? Ne kadar dua etmistim en hayirlisi olsun diye ne ümitlerle vermistin o kani, ne heycanla sIkmistim o igneleri hücrelerim ikiye katlansin diye. Sanirim bu 'kader' dediyimiz sey iste bazen olmuyor, ne yaparsan yap olmuyor. Demekki bu hayirlisi deyip önüne bakiyorsun, biz naptik bizde öyle yaptik tabi napalim baska.
Arkadasim dedi iste ac bir blogg yaz sana iyi gelir diye. Böyle bos bos yaziyorum ordan oraya atliyorum kusura bakma sende, yeniyim alisicam yavas yavas. E bakalim demi iyi gelicekmi? Yalniz kimse takip etmezse fena cakilirim he, gercek hayatan farkim olmaz normaldede kimse ilgilenmiyor benimle. Bi ara ev arkadasligi yaptigim kizlar bile iki mesaj atti, kapati olayi. Amaaaaan dedim benim kimseye ihtiyacim yok, ben iyiyim ama biliyormusun gece uzun oluyor. Gece Insan herseyi takiyor bence hele uyku tutmuyorsa. Bosuna ask acisini gece yasamiyor millet, hakket o uyduruktan ask acisini bile devlet meselesi yapan Insanimiz var demi ne bos.
Sanirim bugünlük bu kadar yeter, iki üc Blogg takip edigimde nasil yazildigina bakiyim su seyin.
Mucksii
Abonnieren
Kommentare (Atom)